Sarhoş Melankoli ve Israr

Hüzün, alkol zehirlenmesidir,

Akşamüstleri çöker beyaz peynirli tabağın konforlu kenarına,

"Hatayım! Hatasın! Hata!" der hayat yüzümüze bakıp da,

Biz de bakarız yüzüne küstahın, tükürük saçar küfürlerimiz,

İbrahim Maalouf küfreder trompetiyle dünyanın endamına,

Alkol, hüzün zehirlenmesidir çöker iman tahtamıza,

Öfkeyle, acıyla, kinle yükselir İbrahim’in nefesinde Beyrut, ve çalar kendini ruyi arza,

Gözyaşları süzülür yanağımızdan,

"Boşuna yaşamadık ülen!" demeyi ne kadar isterdik oysa,

Kadeh kayıp da düşer elimizden, sıçrar hüzne bulaşık umutlar, havı dökülmüş halıya,

Bitirmedik bu hikâyeyi!

Yok!

Bitmedi henüz,

Sezeriz ki son ateşli nefesimiz çıkmayacak ciğerimizden

Bir kurşun bir slogan ve yayından fırlamış bir hayal delmedikçe bu kalbi

Hayatın muharebe meydanında.